Krwawiąca hostia z Legnicy to prawdziwy cud? Watykan po 9 latach zabrał głos w sprawie
W 2013 roku Polskę obiegła informacja, że w legnickim kościele zdarzył się cud. Watykan dopiero teraz zareagował w tym temacie.
Nastąpił cud w Legnicy?
W 2013 roku całą Polskę obiegła informacja, że miał miejsce cud w legnickim kościele pw. św. Jacka. Kapłan w trakcie Mszy Świętej upuścił komunikant i zgodnie z procedurą, umieścił go w kielichu. Ten miał się rozpuścić, jednak tak się nie stało. Pojawiła się na nim czerwona plama i wielu odnosiło to do „krwi Chrystusa”. Proboszcz poinformował o tym wydarzeniu swojego biskupa, a ten nakazał odczekanie dwóch tygodni. Po tym czasie hostia wciąż się nie rozpuściła. Ówczesny biskup legnicki Stefan Cichy zalecił badanie komunikantu pod ewentualnym kątem cudu. Od tego czasu do Legnicy przybywają liczne pielgrzymki i wierni chcą zobaczyć niezwykłą hostię.
Hostia została przebadana przez naukowców. Według histopatologów z wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego oraz fachowców z zakładu Medycyny Sądowej, ślad na hostii strukturą przypomina włókna mięśnia serca kręgowca. Jednakże ludzkiego DNA nie wykryto. Przypomina on mięsień serca w trakcie agonii. Inni specjaliści stwierdzili, że próbka była zanieczyszczona i stąd błędnie zidentyfikowano strukturę. Wskazują jako „winowajcę” czerwonego koloru grzyba, który w trakcie rozkładania materiału biologicznego, zabarwia go na odcień czerwieni. Stolica Apostolska postanowiła rozwiązać ten spór.
Oto zdjęcie hostii:
Watykan reaguje
Odnośnie wydarzeń w Legnicy zainterweniował sam Watykan. Na podstawie watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary Biskup Zbigniew Kiernikowski ogłosił, że zdarzenie ma „znamiona cudu”. Obecnie hostia jest wystawiona w kaplicy w kościele św. Jacka i duchowny, zalecił rejestrację wszystkich wyjątkowych wydarzeń w trakcie podczas adorowania hostii.
Proces weryfikacji może trwać kilka, a nawet kilkanaście lat. Powołuje się komisję naukową. Kościół w dużej mierze zaprasza świeckich, często ateistycznych naukowców, mających w pełnej krasie przebadać domniemany cud. Ich opinia jest podstawą dalszego procesu.
Już w XVIII wieku kard. P. Lambertini opisał wymogi jakimi mają kierować się duchowni w kwestii akceptacji danego cudu.
