Śmiertelnie chorzy zdradzili, co myślą w obliczu nadchodzącej śmierci. Ich słowa poruszają
Śmierć… Nigdy nie przychodzi w odpowiednim momencie. Nigdy nie ma odpowiedniej chwili na to, aby pożegnać się ze światem, najbliższymi i swoim życiem. Czy można się nie bać? Czy można być przepełnionym spokojem? Niektórzy taką postawę prezentowali przed śmiercią i zwierzyli się, że nie boją się i są spokojni. Czy świadomość tego, że się niedługo umrze, zmienia światopogląd? Czy nagle coś innego staje się ważne? A może napełniają nas emocje, których do tej pory nie znaliśmy?
Fotograf Andrew George poprosił 20 śmiertelnie chorych o to, aby nie tylko mu pozowali, ale także odpowiedzieli na ponad 30 pytań
Chciał dowiedzieć się między innymi:
Czym jest według nich niebo? Jaką rolę odgrywa w życiu nadzieja? Kim są i przez co teraz przechodzą? Co czują? O czym marzą? W co wierzą? Czy byli kiedykolwiek zakochani? Czy jest coś, czego żałują? Czym jest przyjaźń? Co było najtrudniejsze w ich życiu? Jak zamierzają spędzić czas, który im został?
"Kocham budzić się o poranku i cały czas słyszeć ptaki za oknem Śpiew to dla mnie sens życia i promienie słońca na mojej twarzy. To Bóg zdecyduje, kiedy odejdę. Nie lekarze"
"Nie boję się odejść. Tylko trzeba pamiętać, aby najpierw nauczyć się kochać siebie samego, bo dopiero wtedy będziesz w stanie pokochać naprawdę kogoś innego"
"Przebaczyłam każdemu, kto zrobił mi krzywdę. Dosłownie każdemu"
"Nie wiem, ile będę żyć. Może dziś to mój ostatni dzień? A może jutro to mój ostatni dzień? Mogę jednak powiedzieć, że jestem bardzo szczęśliwa i niczego nie żałuję, mimo że przeszłam piekło"
"Trzeba pamiętać o tym, że czas jest cenny i o tym, że Bóg jest cenny"
"Jeśli się żyje w otoczeniu miłości, to tę miłość się dostaje, ale żeby ją dostać, to trzeba ją dawać. Trzeba być dobrym bez oczekiwania niczego w zamian"
"Bycie kochanym to jak życie w innym wymiarze. Wszystko można znieść, bo jest ktoś, komu na Tobie zależy"
"Jestem dumny z niektórych prac, które wykonałem i mojej reputacji. Zawsze byłem człowiekiem, który wszystko naprawiałam. Kiedy ktoś potrzebował coś zrobić, mawiali wtedy, że przyszli do czarodzieja, czyli do mnie"
"Zbieram to wszystko w sobie, co mnie spotkało przez lata. Wzbiera we mnie wtedy miłość"
