Mężczyzna porzuca 2-letnią córeczkę. Po 5 latach, dziewczynka słyszy pewną wiadomość na jego temat
Dzieci są pełne emocji, które nam dorosłym z biegiem czasu stają się coraz bardziej obce. Jesteśmy zajęci pracą, przytłoczeni obowiązkami i więcej w nas negatywnych emocji niż tych dobrych. Zemsta, nienawiść i hańba – tego dzieci jeszcze nie znają i nie odgrywa to w ich życiu ważnej roli. A ta smutna historia małej dziewczynki pokazuje, że możemy tak wiele nauczyć się od tych małych istot…
Moja córka ma już 11 lat. Przez ponad siedem lat nie usłyszała żadnego słowa od swojego biologicznego ojca. Opuścił nas, gdy miała zaledwie dwa lata. W tym czasie poprosił mnie o to, aby mógł zrezygnować z praw do córki i tym samym nie będzie musiał płacić alimentów. Zgodziłam się na to, mając nadzieję, że oszczędzę dziecku cierpienia.
Moja córka wie, kim jest jej ojciec, ale nie wie, dlaczego z nami nie mieszka. Nigdy nie chciałam jej oszukiwać i opowiadać fikcyjnych historii, że ojciec jest marynarzem lub coś podobnego. Kiedy miała 4 lata, mój były mąż skontaktował się z nami i powiedział, że ma raka, więc poprosił o spotkanie. Umówiliśmy się w pobliskim parku i mimo, że poprosił o kilka godzin, spotkanie trwało zaledwie 20 minut.
Rok później dobry przyjaciel odezwał się do mnie na ulicy i powiedział, że mój były mąż ma żonę i dziecko. Stanęłam jak wryta. Moja córka, która siedziała w samochodzie, słyszała każde słowo. Nie miałam okazji porozmawiać z nią o tym wcześniej. Siedziała cicho na tylnym siedzeniu, a potem powiedziała następujące słowa: Mamo, ale to dobrze! W końcu nauczył się być ojcem. To piękne!
Zamiast rozczarować się i płakać, nie miała zamiaru o nim źle myśleć. Podczas, gdy ja gotowałam się z wściekłości, że nie potrafił nas docenić, ona go tłumaczyła i rozumiała. Słowa mojej małej córki pokazały mi, co to znaczy wybaczyć. Choć miała podstawy ku temu, żeby być rozczarowaną, nie zrobiła tego. Dzieci widzą świat innymi oczami. Dla nich nie wszystko jest tylko czarne lub białe, dobre czy złe. Od czasu do czasu powinniśmy myśleć i działać jak dziecko i dystansować się od uczuć takich jak nienawiść, która w większości przypadków prowadzi nas do głupich czynów. Zamiast tego powinniśmy wybaczać. Po prostu. Po ludzku…
