W 1850 roku farmer znalazł na swoim polu dziurę. Dziś to miejsce znane jest na całym świecie

Historia może czasami wydawać się nieco nudna, ale tym razem obiecuję, że otworzysz buzię ze zdziwienia. W małej zatoczce w Szkocji odnaleziono wśród wzgórz wioskę. Sekretnie ukryta przez wieki skrywała tajemnicę, która dopiero od jakiegoś czasu ujrzała światło dzienne.

Nikt nie miał pojęcia o istnieniu tego miejsca. Dopiero w 1850 roku, gdy rolnik poszedł sprawdzić swoje pole po straszliwej burzy, dostrzegł w ziemi dziurę. Jeszcze wtedy nie wiedział, co odkryje…

W archipelagu Orkadów znajdują się zielone wzgórza pokryte gęstym mchem. Nikt nie spodziewał się, że kryje się pod nimi tajemnica, która jest starsza niż piramidy w Egipcie.

Niepozorne z zewnątrz, w środku skrywają coś naprawdę wyjątkowego.

Pod zielonymi wzgórzami znajduje się stare miasto, które zostało doskonale zachowane. Ta prehistoryczna osada nazywa się Skara Brae.

W latach 50-tych XIX wieku Orkady ucierpiały w wyniku silnej burzy, która spowodowała wielkie zniszczenia i doprowadziła do śmierci ponad 200 osób.

Gdy osadnicy w końcu poczuli się bezpiecznie i uświadomili sobie, że burza nie wróci, wyruszyli sprawdzić uprawy. Wśród nich był rolnik, który na swoim polu odkrył dziwne dziury w ziemi. Nigdy wcześniej ich nie widział i nie spodziewał się, że cokolwiek skrywają wysokie pagórki.

Okazało się, że pod ziemią znajduje się osada, składająca się z ośmiu kamiennych domów. Szacuje się, że była zamieszkiwana między 3180 a 2500 p.n.e., jest zatem jedną z najstarszych wiosek w Wielkiej Brytanii.

Skara Brae została nazwana „Szkockimi Pompejami” ze względu na to, że wszystko jest tak dobrze zachowane.

Architektura była dobrze chroniona przed temperaturą i dlatego budynki, jak i ich zawartość zostały zachowane w ciągu tysiącleci. Archeolodzy szacują, że w wiosce, która była oddalona od morza o jakieś 1500 metrów, mieszkało około 50-100 osób. Obecnie ta odległość znacznie się zmniejszyła, przez co całość tworzy niepowtarzalny krajobraz.

Każde domostwo zamykane było kamiennymi drzwiami. W każdym pokoju zawsze było jedno łóżko większe niż pozostałe, ale nikt nie jest pewien do czego mogło służyć i dla kogo było przeznaczone. Można odnaleźć także zamykane szafki, komody, siedzenia i pudełka do przechowywania, które najprawdopodobniej były wodoodporne i można było w nich przechowywać jedzenie. Jedno z mieszkań różni się od pozostałych. Tutaj archeolodzy nie znaleźli żadnych łóżek ani innych mebli. Uważa się, że dom służył jako warsztat. W osadzie była także kanalizacja, a każdy dom miał własną, prostą toaletę. Skara Brae była społeczeństwem złożonym z rodzin. Konstrukcje domów są dość podobne, co doprowadziło archeologów do wniosku, że społeczeństwo było sobie równe. Niektórzy wierzą, że wieśniacy byli poetami, ludem niewiadomego pochodzenia, który osiadł we wschodniej i północnej Szkocji podczas ostatnich etapów brytyjskiej epoki żelaza. Jednak znaleziska archeologiczne wykazały, że ludzie, którzy tu mieszkali, mogli być znacznie starsi!

Nikt nie jest pewny, dlaczego osadnicy opuścili wioskę

Około 2500 roku p.n.e zmiany klimatu spowodowały, że na Orkadach pogoda była zimniejsza i bardziej wilgotna. Istnieje wiele teorii na temat tego, co stało się ze Skara Brae. Najczęściej wspomina się o niszczycielskiej burzy, która przeszła przez te rejony. Chociaż osada została zbudowana prawie dwa kilometry od plaży, w ostatnich stuleciach jest coraz bardziej zagrożona, ponieważ znajduje się coraz bliżej morza. Od 1926 roku domy są chronione betonową ścianą przed zbliżającym się morzem i burzami.

Turyści mogą cały czas odwiedzać to miejsce, ale istnieje obawa, że Skara Brae zniknie z powierzchni ziemi.