Polacy unikają tego mięsa, jak ognia. Jest jednym z najzdrowszych

Mięso dziko żyjących zwierząt wyróżnia się unikatowym aromatem, nieporównywalnym z mięsem zwierząt hodowlanych, a także zawiera niewielką ilość tłuszczu. Chociaż jego specyficzny smak jest nie do podrobienia, to jednak dziczyzna nieczęsto gości na polskich stołach.

Dziczyzna stanowi cenne źródło białka, żelaza, cynku, potasu, witamin z grupy B oraz kwasów omega-3. Posiada również niski indeks glikemiczny, co sprawia, że jest odpowiednim wyborem dla osób z cukrzycą.

Gotowanie mięsa z dzikich zwierząt nie jest zbyt skomplikowane, jednak kluczowe jest przestrzeganie określonych zasad, które zagwarantują, że potrawy będą smaczne. Najlepszy smak dziczyzny osiąga się, gdy zwierzę zostało upolowane w okresie jesieni lub na wczesnym etapie zimy. To właśnie w tych miesiącach mięso ma optymalną strukturę i aromat.

Różnorodność sposobów przygotowania dziczyzny pozwala dopasować je do osobistych upodobań smakowych. W polskiej kuchnii znajdzie się wiele przepisów wykorzystujących dziczyznę, m.in. soczyste łopatki, pieczony schab z cebulką i leśnymi grzybami, kiełbasa czy sycące pieczenie. Pieczeń myśliwska z sosem i młodymi ziemniakami to jeden z bardziej znanych sposobów przyrządzania tego mięsa.

Jeżeli chodzi o proces przygotowania dziczyzny, istnieje kilka kluczowych zasad. Pierwszą z nich jest zwrócenie uwagi, aby mięso przeszło odpowiedni proces obróbki termicznej. Druga to dobór odpowiednich przypraw, takich jak czosnek, kminek, tymianek lub owoce jałowca. Trzecią zasadą jest zalecenie, aby mięso zostało zamarynowane przed obróbką termiczną w mieszance alkoholu, octu winnego i aromatycznych ziół, takich jak jałowiec, czosnek, liście laurowe, ziele angielskie i pieprz.

Trzeba też pamiętać, że dziczyzna nie wymaga dużej ilości dodatków w postaci przypraw. Jej naturalny, intensywny smak jest już sam w sobie wystarczająco charakterystyczny, dlatego dodanie ich nadmiaru mogłoby słtumić tę wyjątkową cechę.