Alicja wstydzi się tego, gdzie pracuje jej partner. „Jak powiem to rodzicom?!”
Zawód który odstrasza kobiety jest dla społeczeństwa niezbędny. Ktoś musi wykonywać tę pracę i wszyscy o tym wiedzą. Tylko wiele kobiet wolałoby, żeby to nie był ich partner…
Niezbędny dla społeczeństwa
Każdy potrafi wymienić zawody, bez których społeczeństwa nie mogą funkcjonować: lekarz, strażak, nauczyciel… Są też inne, równie niezbędne, o których znacznie mniej chętnie się wspomina. Na liście zawodów, które skutecznie odstraszają kobiety można wymienić choćby rzeźnika, pracowników kostnic i zakładów pogrzebowych oraz zawodu, w którym pracuje chłopak czytelniczki portalu Papilot.
Tak jej to doskwiera, że aż postanowiła się wyżalić w liście do redakcji. Przy okazji podkreśla różnicę społeczną, jaka dzieli ją od ukochanego:
Poznałam Marka kilka tygodni temu. Od razu między nami zaiskrzyło, co było dla mnie dość zaskakujące, zwłaszcza że pochodzimy trochę z dwóch różnych światów. Ja jestem dziewczyną z dobrego domu, mam wyższe wykształcenie i pracuję na wysokim stanowisku. Dobrze zarabiam. On ma za sobą nieciekawą przeszłość i trudne dzieciństwo. Nie skończył żadnych studiów, nie ma matury. Pracuje na śmieciarce. Zarobki ma takie sobie, ale przynajmniej ma umowę o pracę.
Wszyscy doskonale zdają sobie sprawę z tego, jak ważnymi osobami są śmieciarze i szambiarze. Da się to odczuć za każdym razem i w każdym miejscu, gdzie przedstawiciele tych profesji uznają, że zarabiają za mało i rozpoczynają strajk poprzez zaprzestanie wykonywania swoich obowiązków.
Zawód który odstrasza kobiety
Niestety, pracownicy zakładów oczyszczania miasta nie znajdują się zbyt wysoko na liście najbadziej upragnionych kandydatów na męża. Właśnie tego aspektu profesji śmieciarza obawia się Alicja. Jak zapewnia, jej osobiście to nie przeszkadza, ale co powiedzą bliscy i znajomi? Jak tłumaczy:
Ja wiem, że żadne zajęcie nie hańbi. Nie jest złodziejem, nie jest przestępcą, po prostu pracuje z nieczystościami. Mam jednak straszny problem z tym, żeby powiedzieć rodzinie i znajomym, czym zajmuje się Marek. Bardzo mi na nim zależy, bo to cudowny chłopak o dobrym sercu, ale to jego zajęcie mi przeszkadza… Z drugiej strony bezrobocie teraz takie, że ciężko rozglądać się za czymś innym, a tutaj ma pewne warunki zatrudnienia…
Cóż, chyba nie do końca udało jej się wzbić ponad uprzedzenia, skoro wstydzi się przedstawić Marka rodzicom i znajomym. Zresztą Alicja zdaje sobie z tego sprawę. Jak przyznaje:
Mam świadomość, że problem leży we mnie. W moich oczekiwaniach i przyzwyczajeniach. Przecież najważniejsze powinno być to, jakim jest człowiekiem, a nie czym zajmuje się w pracy…
Co byście jej poradzili?
