Ludzie przez wiele lat dokuczali mu z powodu wyglądu. Teraz pracuje jako model i dodaje odwagi innym

Jono Lancaster mieszka w Wielkiej Brytanii. Jest wysokim i dobrze zbudowanym blondynem. Mężczyzna cierpi na zespół Treachera Collinsa. Jest to bardzo rzadka genetyczna choroba, która powoduje deformacje w czaszce, a co za tym idzie, zmienia się także twarz.

Dzieciństwo Jono nie należało do najłatwiejszych. Dzieci dokuczały mu i śmiały się z jego choroby. To był dla niego najcięższy okres w życiu, ale postanowił, że nigdy się nie podda i będzie zarażał innych optymizmem. Szczególnie chciał wspierać dzieci i młodzież z tą samą chorobą.

W listopadzie 2014 roku Jono otrzymał list od matki małego chłopca. Dwuletni Zachary tak jak on cierpi na ten sam syndrom.

Co gorsza, mały chłopczyk musi żyć z rurą, dzięki której może w miarę normalnie funkcjonować. Jego tchawica jest zbyt ciasna, aby 2-latek mógł samodzielnie oddychać. Do tego wszystkiego Zachary zaczyna rozumieć, że różni się od swoich rówieśników. Jego mama obawia się, że dzieci w przyszłości będą mu dokuczać, dlatego cały czas wspiera synka i zaraża go nieustannie optymizmem.

Zachary uważa Jono za bohatera. Widzi, że jest taki jak i on i udało mu się osiągnąć wszystko to o czym marzył. Widzi, że mężczyzna żyje pełną piersią, a przykre doświadczenia ze szkolnego okresu nie mają na niego wpływu.

Organizacja charytatywna „Adelaide Now” dowiedziała się o Zacharym i zdecydowała, że ułatwi spotkanie z jego idolem. Kupiła bilet z Wielkiej Brytanii do Australii, aby Jono mógł odwiedzić dwulatka. Brytyjczyk spotkał się także z innymi chorymi dziećmi.

Wszyscy znamy ludzi, którzy potrafią powiedzieć innym, że nie uda im się czegoś zrobić, ponieważ są bezwartościowi, ale warto wierzyć w siebie i mieć pozytywne nastawienie, ponieważ dzięki temu możemy osiągnąć wszystko.

Wizyta Jonosa dodała chłopcu dużo siły i odwagi. Dzięki operacji, która odbędzie się w przyszłym roku, chłopiec będzie mógł samodzielnie oddychać. Zabieg będzie skomplikowany, ale jest niezbędny do tego, aby chłopczyk mógł normalnie funkcjonować.

Dla Zacharego to także jest bardzo ważne. Mimo młodego wieku wie, że pozytywne nastawienie i wiara są najważniejsze.

Historia tej dwójki sprawia, że ludzie, którzy cierpią na podobne choroby, nabierają odwagi i starają się z całych sił walczyć o lepsze jutro.