Za oblewanie w Lany Poniedziałek można dostać mandat. Nie ma żartów

W bieżącym roku Śmigus-Dyngus przypada na pierwszego dnia kwietnia. Chociaż zalewanie się nawzajem wodą jest zabawnym elementem tego dnia, może to jednak przynieść niepożądane skutki dla tych, którzy nie będą trzymać się umiaru.

Święto to, znane też jako Lany Poniedziałek, jest obchodzone w Polsce i w innych krajach na drugi dzień po Wielkanocy. Jego korzenie sięgają epoki średniowiecza i wiąże się z zabawą polegającą na wzajemnym polewaniu się wodą, co ma symbolizować oczyszczanie, odrodzenie się oraz przygotowanie do nadejścia wiosny i nowych początków. Istnieje również wierzenie, że kobieta, która nie zostanie obmyta wodą w ten dzień, pozostanie „stara panną” na całe życie.

Początkowo będąca tradycją o podłożu pogańskim, z czasem została włączona do obchodów chrześcijańskiej Wielkanocy. Dzisiaj Lany Poniedziałek to nie tylko okazja do wodnych żartów, ale także czas na spędzanie go z rodziną i przyjaciółmi, celebrując radosny okres przebudzenia wiosennego.

Niemniej, pomimo zabawy związanej z polewaniem się wodą, ważne jest, by nie przekraczać pewnych granic. Polewanie wody na przechodniów, rowerzystów czy pasażerów komunikacji może być postrzegane jako naruszenie ich prywatności i może skutkować zarówno uszkodzeniem ciała, jak i mienia.

Za takie niedozwolone zachowania grozi odpowiedzialność karna, prawna, bądź cywilna. Może zostać nałożona na przykład grzywna w wysokości 500 zł.

Lany Poniedziałek, znany również jako Śmigus-Dyngus, jest tradycyjnie obchodzony w Polsce i w niektórych innych krajach słowiańskich, takich jak Ukraina i Czechy. Ta tradycja polega na polewaniu wodą siebie nawzajem i jest obchodzona w drugi dzień Świąt Wielkanocnych.

W Polsce Lany Poniedziałek jest bardzo popularny i łączy się z różnymi lokalnymi zwyczajami, takimi jak oblewanie wodą, smaganie witkami wierzby czy też zabawy i śpiewy. W Ukrainie i Czechach obchody mogą mieć nieco inne formy, ale podstawowa idea polewania wodą jest podobna.

Tradycje te mają długą historię i są częścią wiosennych obchodów związanych z oczyszczeniem, płodnością i powitaniem nowego życia. Pomimo że są najbardziej znane w Polsce i w niektórych innych krajach słowiańskich, podobne zwyczaje mogą być obchodzone także w innych częściach świata, choć mogą nie być tak szeroko rozpoznawane lub mogą mieć inne nazwy i formy.

Chociaż tradycja ta jest najbardziej rozpowszechniona wśród społeczności słowiańskich, globalizacja i migracje sprawiają, że zwyczaje te mogą być obchodzone również w innych miejscach przez społeczności polonijne i inne grupy etniczne na całym świecie.