Uczucie spadania podczas snu. Wiesz, skąd się bierze i dlaczego go doznajesz?
Uczucie spadania podczas snu zdarza się 70% populacji. Skąd się bierze? Dlaczego go doznajemy? Czy takie odczucia powinny nas niepokoić czy wręcz przeciwnie, to odruchy które nie zagrażają naszemu zdrowiu? Wyjaśniamy.
Uczucie spadania podczas snu. Skąd to się bierze?
Leżysz na łóżku, jesteś odprężony i czujesz, że zaraz zapadniesz w błogi sen. Nagle Twoje całe ciało bądź kończyny napinają się, a Ty masz wrażenie, że spadasz w przepaść. Budzisz się. Pojawia się również uczucie niepokoju. Na szczęście chwilę później wszystko wraca do normy i spokojnie oddajesz się w objęcia Morfeusza. Znasz to? Wielu ludzi przynajmniej raz w życiu doświadczyło tego w czasie zasypiania. Ponoć aż 70% populacji zetknęło się z tym osobliwym uczuciem spadania we śnie.
Ale co to właściwie jest? Dlaczego doznajemy tak upiornego uczucia? Skąd bierze się wrażenie spadania w przepaść podczas zasypiania? To zjawisko nazywa się zrywem hipotonicznym albo zrywem mioklonicznym.
Masz uczucie spadania podczas snu? To zryw miokloniczny!
Przedziwne uczucie nagłego spadania w czasie zasypiania, to tzw. „zryw miokloniczny”. Doznajemy go wskutek wystąpienia mioklonii przysennych, czyli nagłych, mimowolnych i delikatnych skurczów mięśni (pojedynczych lub całych grup) pojawiających się przed zaśnięciem, w momencie przejścia z jawy do snu. Towarzyszy im wrażenie spadania w przepaść, które powoduje nagłe wybudzenie się i uczucie niepokoju.
Bierze się to z tego, że nasz mózg wysyła do mięśni impulsy elektryczne i wyłącza ich aktywność przed zaśnięciem. Efektem ubocznym tego procesu jest właśnie zryw hipotoniczny.
Mioklonie – przyczyny, badanie i leczenie
Chociaż doznanie spadania jest dość osobliwe i może wzbudzać niepokój, to jednak nie zagraża naszemu zdrowiu. Przyczyna tego zjawiska nie jest dokładnie znana, ale pewne czynniki mogą sprzyjać jego występowaniu. Chodzi m.in. o stres, przemęczenie, niedobór snu, a nawet wypijane przed snem kawa bądź alkohol.
Zrywami mioklinicznymi, które pojawiają się sporadycznie nie powinniśmy się martwić. Jednak, gdy występują często i towarzyszą im inne objawy, warto skonsultować się z lekarzem. Zdarza się bowiem, że mioklonie są symptomami chorób neurologicznych, metabolicznych, a nawet zatrucia lekami bądź metalami ciężkimi. Mamy wtedy do czynienia z mioklonią patologiczną.
Podstawą w rozpoznaniu mioklonii jest badania przedmiotowe i szczegółowy wywiad lekarski. Konieczne mogą się również okazać badania krwi (m.in. elektrolity, glukoza, kreatynina, enzymy AST i ALT), badanie EEG, tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny.
Leczenie jest uzależnione od rozpoznania przyczyny występowania mioklonii.
