Szybko odgrodzisz się od sąsiadów. Rośnie lepiej, niż żywopłot

W okresie wiosennym, a dokładnie w maju i czerwcu, ligustr jajolistny rozkwita, oferując delikatne, kremowe kwiaty, które charakteryzują się intensywną i przyjemną wonią. Od września do listopada, gałęzie krzewu obsypują się ciasnymi skupiskami okrągłych, początkowo zielonych, a następnie czerniejących i nabierających połysku owoców o przekroju około pół centymetra.

Mimo iż owoce ligustru są niejadalne dla ludzi i mogą być trujące, ptaki chętnie się nimi zajadają, co sprawia, że krzew staje się przyjaznym schronieniem dla wielu gatunków lokalnych ptaków. Liście krzewu są błyszczące i mają głęboki zielony kolor, natomiast ich spodnia strona jest jaśniejsza. To wszystko sprawia, że ligustr nie tylko pięknie się prezentuje, ale także doskonale spełnia funkcję żywopłotu.

Ligustr jajolistny to roślina odporna i niewymagająca zbyt wiele trudu w pielęgnacji. Uwielbia stanowiska nasłonecznione, jednak dobrze odnajduje się również w półcienistych zakątkach ogrodu. Dodatkowo, toleruje różnorodność gleb, chociaż największy wigor wykazuje na podłożu bogatym w próchnicę i odpowiednio nawilżonym.

W pierwszych latach po posadzeniu krzew potrzebuje regularnego, ale umiarkowanego nawadniania, zwłaszcza w czasie suszy. Z racji swojego pochodzenia – wschodniej Azji – w zimniejsze miesiące może nieco przemarzać, ale wiosną szybko się odradza. Należy jednak mieć na uwadze, że w niektórych rejonach Polski o niższych temperaturach zimowych, ligustr może częściowo gubić liście.

Dorastając do wysokości 3 do 5 metrów, z szeroko rozrastającą się koroną, ligustr jajolistny idealnie nadaje się na gęsty żywopłot. Jego prosto wyrastające i rozgałęzione pędy pokryte są liśćmi o owalnym kształcie, osiągające długość od 3 do 6 cm.

Krzew ten pozytywnie reaguje na regularne przycinanie i formowanie, co sprzyja zwiększaniu jego gęstości. Rośliny przeznaczone na żywopłot, posadzone jesienią, powinny być przycięte do wysokości 25 cm wiosną następnego roku. Młode pędy w pierwszej połowie lata warto przyciąć o połowę ich długości. W kolejnym roku, wiosną, rośliny należy przyciąć na wysokość 50 cm, a latem ponownie skrócić młode pędy o taką samą długość.