Jej paznokcie są niewyobrażalnie długie. Trafiła z nimi do Księgi Rekordów Guinnessa
Od lat 35-letnia Elena Shilenkova pracuje nad udoskonaleniem misji swojego życia. Spędziła niezliczone godziny, pracując nad tym, co sprawia jej największą radość życia, czyli jej paznokcie. Podczas gdy wiele kobiet lubi długie paznokcie, niewiele osób stara się mieć paznokcie tak długie jak u Eleny. Ma niewyobrażalnie długie paznokcie!
Wszystko zaczęło się cztery lata temu, gdy uznała, że nie będzie podcinać paznokci
Pozwoliła im na to, aby rosły. Dbała o nie tak, jakby były jej dziećmi! Powodem, dla którego Elena po raz pierwszy zaczęła hodować paznokcie, było to, że jej przyjaciółka zarzuciła jej, że Elenie na pewno nie uda się zapuścić paznokci, które będą mieć 5 centymetrów. Elena potraktowała to jak wyzwanie. Założyły się o 3000 dolarów. Wygrała go w ciągu roku.
Gdy trzymała już w rękach 3000 dolarów, zdała sobie sprawę, że jej paznokcie mogą być źródłem dochodu, o którym zawsze marzyła
Nadal je zapuszczała z zamiarem trafienia do Księgi Rekordów Guinnessa.
Ludzie mają różne reakcje, kiedy widzą moje paznokcie, niektórzy się boją, inni nie rozumieją, czym są. Niektórzy mówią, że są fajne i im się podobają. Szanują mnie za moją cierpliwość, ale są i tacy, którzy sądzą, że to niesmaczne
Paznokcie dały jej popularność, o której zawsze marzyła. Ludzie ją obserwują i zastanawiają się, jak się żyje w taki sposób. W końcu ma niewyobrażalnie długie paznokcie!
Ponieważ Elena nie pozwala na to, by jej długie paznokcie powstrzymywały ją od prowadzenia wymarzonego życia, wymyśla kreatywne sposoby robienia rzeczy, które kocha i pokazuje to w sieci. Wiele osób jest ciekawych tego, jak żyje.
Uwielbiam grać w tenisa, ale naprawdę nie mogę ryzykować potknięcia się i złamania paznokci. Pływam w morzu, chodzę na siłownie i robię wiele innych rzeczy. Wyhodowanie paznokci to ciężka praca. Potrzeba dużo poświęcenia i zaangażowania, aby dbać o coś tak delikatnego. Nieustannie obawiam się ich złamania, a opieka nad nimi jest pracą na pełny etat. Nawet gdy śpię, podświadomie, mój umysł martwi się o nie – dlatego nazywam je moimi dziećmi, ponieważ muszę się nimi zajmować
