Dlaczego w Warszawie wiszą flagi 1 marca? Odpowiedź nie powinna nikogo zaskakiwać
Dlaczego w Warszawie wiszą flagi 1 marca? Odpowiedź nie powinna nikogo zaskakiwać. Mimo to pojawienie się dzisiaj na wielu budynkach flag państwowych wzbudza zainteresowanie. Jakie święto obchodzimy 1 marca?
Dlaczego w Warszawie wiszą flagi?
Biało-czerwone flagi pojawiają się na ulicach i domach tylko podczas najważniejszych świąt i rocznic w kraju. I – o ile 1, czy też 3 maja – widok symboli narodowych nikogo nie dziwi, o tyle wciąż niewiele osób wie, z jakiego powodu flaga pojawia się 1 marca.
Już od 2011 roku tego dnia obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Dlatego na wielu budynkach, szczególnie w stolicy, pojawia się flaga państwowa Rzeczypospolitej Polskiej.
To wyjątkowe święto, które obchodzimy, by upamiętnić żołnierzy antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia. Uroczystości państwowe odbywać się będą na terenie całego kraju.
Dzień Żołnierzy Antykomunistycznego Podziemia
W 2010 roku inicjatywę ustawodawczą w zakresie uchwalenia nowego święta podjął prezydent Lech Kaczyński. Rok wcześniej organizacje kombatanckie zwróciły się o ustalenie 1 marca Dniem Żołnierzy Antykomunistycznego Podziemia.
Po śmierci prezydenta Kaczyńskiego, projekt ustawy podtrzymał prezydent Komorowski, przy aprobacie rządu Donalda Tuska. Ustawę przyjęto zdecydowaną większością głosów – aż 406 z 417 obecnych na głosowaniu posłów było „za”. Co ciekawe, projekt poparły nie tylko PO, PiS czy PSL, ale także większość klubu SLD! Posłowie niemal jednogłośnie doszli do wniosku, że żołnierzom antykomunistycznego podziemia należy się pamięć i szacunek. Taka zgodność nie zdarza się często.
Żołnierze Wyklęci walczyli o wolną Polskę również po zakończeniu II wojny światowej. W zbrojnym podziemiu działało nawet 200 tys. osób, stawiających czynny opór wobec reżimu komunistycznego. Około 20 tys. osób walczyło w partyzantce. Tyle samo młodych ludzi działało w podziemnych organizacjach młodzieżowych. Pomagały kolejne tysiące Polaków, zapewniając schronienie, czy produkty pierwszej potrzeby.
Terror i śmierć
Lata po II wojnie światowej, to ważna i krwawa część polskiej historii. Jak szacuje IPN, w latach 1944-56 wskutek terroru komunistycznego, w Polsce zmarło ok. 50 tysięcy osób. Wiele z nich poniosło śmierć męczeńską.
Komuniści przez dziesięciolecia zakazywali wspominania, upamiętniania, czy głośnego mówienia o tych żołnierzach. Dlatego zaczęto ich określać „wyklętymi”.
Dr Łukasz Kamiński, prezes Instytutu Pamięci Narodowej w latach 2011-16, wyjaśniał:
Żołnierze powojennego podziemia zostali skazani przez komunistów nie tylko na śmierć lub długie lata więzienia, ale także na zapomnienie. Poległych i zamordowanych w większości pochowano w nieznanych miejscach. Ich imiona próbowano wymazać z historii, mieli w niej występować tylko jako czarni bohaterowie propagandowych publikacji.
