Japońskie małżeństwa sypiają w oddzielnych łóżkach. Mają ku temu powód
Dlaczego japońskie pary śpią oddzielnie? To, co dla większości Europejczyków może być wstępem do rozwodu, w Japonii jest wyrazem miłości i troski.
Japońskie domy i mieszkania nie słyną z obszerności. Wręcz przeciwnie, są powszechnie znane z ciasnoty, szczególnie w dużych miastach. Jednak to nie ograniczony metraż powstrzymuje Japończyków od spania we dwójkę. Skąd zatem to przywiązanie do własnego materaca?
Tradycja
Przed 1940 rokiem futony, czyli słynące z wygody japońskie materace, stosowane jako łóżka, były produkowane wyłącznie jako pojedyncze. Pary, które chciały spać razem, mogły je oczywiście zsunąć, jednak zawsze pozostawało niebezpieczeństwo, że przy próbie przytulenia się, materace się rozjadą i ktoś wyląduje na zimnej podłodze. Po roku 1940 opornie, bo opornie, ale jednak ruszyła produkcja podwójnych futonów. Jednak cieszą się dużo mniejszą popularnością niż pojedyncze.
Dziecko
Japońskie matki śpią ze swoimi dziećmi. Jest to powszechnie uważane za macierzyński obowiązek. Japończycy uważają, że wspólne spanie z dzieckiem ma kluczowy wpływ na jego rozwój, reguluje oddech i tętno, eliminuje zespół śmierci łóżeczkowej, podwyższa samoocenę i zapewnia lepsze stopnie w szkole. Co ciekawe, Japończycy są zdania, że spanie z mamą sprawia, że… dziecko szybciej staje się niezależne. No ale w takiej sytuacji ojciec, chcąc nie chcąc, musi poszukać sobie innego miejsca do spania.
Święty spokój
Podczas gdy wielu Europejczyków spanie osobno traktuje jako przejaw kryzysu w związku, albo też jego początek, Japończycy w ogóle nie rozważają tego w takich kategoriach. Dla nich osobne spanie oznacza konkretne korzyści: więcej miejsca, żadnego kopania, chrapania, zespołu niespokojnych nóg u partnera. Ponieważ bardzo dużo pracują i mają relatywnie mało czasu na sen, dużą wagę przywiązują do jego jakości.
