Choroba wdowia, to zespół Kehrera, który może zrujnować życie kobiety. Jak ją leczyć?
Choroba wdowia znana jest jako zespół Kehrera, który może być przyczyną wielu problemów zdrowotnych. Jakie są objawy tej dolegliwości? Czy można ją leczyć?
Choroba wdowia – co to?
Często mówi się, że seks zbliża partnerów i z pewnością coś w tym jest. Dzięki regularnemu współżyciu możemy zyskać poczucie silniejszej więzi, intymności i kontaktu z drugą sobą. Wspólna nagość przyczynia się również do zacieśniania relacji i wzrostu akceptacji zarówno własnego ciała, jak i ciała partnera. Dodatkowo rozładowuje napięcie seksualne, a także odpręża i relaksuje.
Zalet płynących ze stosunku jest więc całkiem sporo, a co się dzieje, kiedy człowiekowi brakuje seksu? Jak się okazuje, może to poważnie szkodzić zarówno zdrowiu mężczyzny, jak i kobiety. Dotychczas mówiło się jedynie o przykrych objawach abstynencji seksualnej, jakiej doświadczają mężczyźni. Teraz okazuje się, że taka kolej rzeczy może się odbić również na zdrowiu kobiet. Mowa tutaj o chorobie Kehrera potocznie zwanej „chorobą wdowią”, która może dosłownie zniszczyć ich życie.
Przyczyny choroby Kehrera
Wdowia choroba dotyczy kobiet, które mają libido w normie, a więc odczuwają podniecenie i mają ochotę na kontakt seksualny. Z różnych jednak przyczyn nie są w stanie zaspokoić swoich potrzeb. Jedną z nich jest z pewnością utrzymujące się niezaspokojenie seksualne, które często wiąże się z brakiem partnera.
Powodów może być jednak wiele:
– brak partnera,
– różnica temperamentów,
– stres i natłok obowiązków,
– nerwowa atmosfera czy chociażby kłótnie w związku.
Z chorobą Kehrera zmagają się także panie, których potrzeby seksualne są ignorowane i te, które nie osiągają orgazmu.
Schorzenie, o którym mowa, nie bez powodu jest często przez wiele osób traktowane z przymrużeniem oka. Wiele kobiet wstydzi się o tym mówić, bo obawia się, że społeczeństwo uzna je za nimfomanki.
Choroba wdowia: objawy
Wdowią chorobę możemy podzielić na trzy etapy. Jak w przypadku wielu innych dolegliwości, ostatni z nich jest najbardziej niebezpieczny.
Wszystko zaczyna się od stanu, który przypomina wzmożone napięcie przedmiesiączkowe. Objawia się poddenerwowaniem i irytacją. W drugim etapie pojawiają się już objawy fizyczne – bóle podbrzusza, bóle głowy. Następnie choroba przechodzi płynnie w etap trzeci – etap, który jest już mocno zaawansowany.
W tym celu niezbędne jest rozpoznanie czterech podstawowych czynników:
- Pojawienie się bólu w krzyżu i podbrzuszu.
- Swędzenie w okolicach pochwy, a niekiedy też upławy.
- Rozregulowanie miesiączki i zanik śluzu w pochwie.
- Bolesność i powiększenie więzadeł krzyżowo-macicznych.
Choroba wdowia: leczenie
Oczywiście chorobę Kehrera, jak wiele innych chorób można, a nawet należy leczyć. Leczenie nie polega jednak wyłącznie na zwiększeniu aktywności seksualnej i zaspokojeniu potrzeb kobiety. Kluczem w tym przypadku jest odpowiednia terapia, która zwykle jest prowadzona we dwoje.
Warunkiem do osiągnięcia pożądanego efektu jest często dążenie do poprawienia swoich relacji, a także zadowolenia ze współżycia. Najczęściej tylko wspólnymi siłami jest się w stanie uporać z dolegliwością.
Innym sposobem na walkę z zespołem Kehrera może okazać się masturbacja (o ile kobiecy opór nie jest zbyt duży i spowodowany np. religią). Jeśli powyższe metody się nie sprawdzą, pozostaje leczenie farmakologiczne, które opiera się na przyjmowaniu środków osłabiających popęd seksualny.
Pexels
