Lekarze odmówili jej operacji, gdy miała 9 lat. Dziś nie wstydzi się pokazać, jak wygląda jej ciało
O tym, jak można ranić słowami i spojrzeniem, przekonała się 22-letnia Rebecca z Wielkiej Brytanii. Od najwcześniejszych lat zawsze towarzyszył jej pogardliwy wzrok obcych ludzi. A wszystko dlatego, że wygląda nieco inaczej… Młoda kobieta cierpi na kifozę – chorobę, która powoduje silne skrzywienie kręgosłupa w odcinku piersiowym. Zdiagnozowano ją, gdy Brytyjka miała 4 lata. Nie miała wówczas kompletnie pojęcia, jak będzie wyglądać jej życie. Koledzy nie próbowali nawet jej poznać, tylko od razu oceniali i szydzili. W szkole podstawowej przezywali ją Dzwonnik z Notre Dame.
Całe dzieciństwo przeżywała rozczarowania i wysłuchiwała tego, jak okrutne przezwiska wymyślają dzieci.
Operacja kręgosłupa nie była możliwa, ponieważ dziewczynka była za chuda. Kifoza pogłębiała się z roku na roku. Gdy Rebecca miała 9 lat, potrzebowała już wózka inwalidzkiego do tego, aby się przemieszczać.
Mimo wszystko nie miała zamiaru podporządkować życia swojej niepełnosprawności. Miała takie same marzenia i pragnienia jak reszta jej rówieśników.
Po szkole od razu poświęciła się swojej największej pasji. Fotografia od zawsze była ważnym elementem jej życia. Zaczęła studiować sztukę. Rebecca dorastała, ale widziała, że niewiele zmienia się w głowach ludzi na przestrzeni lat. Dalej oceniają, komentują i wytykają palcami. Chciała w jakiś sposób zacząć uświadamiać i pokazać siebie, dlatego zdecydowała się na przepiękną sesję zdjęciową.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=947684071972819&set=a.116222898452278.21271.100001937051029&type=3&theater
Swój projekt nazwała Czuję się dobrze i miał być mostem łączącym jej świat z tym, jak widzą ją inni. 22-latka pokazała swoje ciało i miała nadzieję, że dzięki temu zdrowi ludzie przestaną wytykać tych niepełnosprawnych.
W tym wszystkim ważne było dla mnie to, aby ludzie zmienili podejście do niepełnosprawności i zrozumieli, że naprawdę „Czuję się dobrze”.
Prace dziewczyny wzięły udział w w fotograficznym konkursie Świat pełen niesprawiedliwości. Rebecca słusznie zajęła pierwsze miejsce, ponieważ zainspirowała tysiące osób z całego świata. Tym, co wykonała studentka, zainteresował się nawet Stephen Hawking. Docenił starania i zaangażowanie.
Oceniacie mnie tylko przez pryzmat moich pleców i choroby. A mogę zapewnić, że to nie jestem przecież cała ja. Znaczę coś więcej niż niepełnosprawność, a tą sesją chciałam to podkreślić.
Niezależnie od wszystkiego, nie powinno się oceniać powierzchownie drugiego człowieka. Czy tego chcielibyście dla siebie albo dla swoich najbliższych?
