Chłopiec opisuje swoje relacje z nauczycielem. Sędzia ma łzy w oczach i decyzja wydaje się oczywista

Javier Castellano wydawał się mieć życie idealne. Urodzony w Argentynie przeniósł się na studia do Barcelony. Jego prace były wspaniałe, zarobki wysokie i był znany w wielu krajach.

Jednak Javier miał inny plan. Gdy skończył 34 lata spakował się i wrócił do Argentyny, gdzie kupił 11 ha ziemi w pobliżu malej wioski, w której spędzał wakacje jako chłopiec.

W spokojnej miejscowości u podnóża góry zbudował dom i nie miał pojęcia, że wkrótce tam rozpocznie się największa przygoda jego życia.

Javier nikogo nie znał, więc udał się do miejscowej szkoły, w której uczyło się jedynie 16 dzieci. Wszyscy uczniowie, niezależnie od wieku, byli w jednej klasie.

W szkole był komputer, ale nikt nie potrafił z niego korzystać. Tak więc Javier uczył dzieciaki jego obsługi. Tam również poznał 5-letniego Gabriela, który miał ciężkie życie. Mieszkał z babcią w małym pomieszczeniu, gdzie nie było podłogi, prądu ani elektryczności. Mężczyzna był poruszony losem chłopca.

„Stał się niemal członkiem rodziny. Odwiedzał nas i przynosił Gabrielowi prezenty. Mój wnuk nigdy wcześniej nie miał urodzin, a teraz wszystko się zmieniło.” – wspomina babcia chłopca

Po pewnym czasie chłopiec usłyszał dramatyczną wiadomość. Jego babcia zachorowała na raka i wkrótce później zmarła. Gabriel został zupełnie sam.

Wszyscy w wiosce wiedzieli jak blisko Gabriel był z Javierem, z tego względu mężczyzna zaopiekował się chłopcem. Prawo niestety zabraniało tymczasowej opieki dłuższej niż trzy lata. Gabriel musiał znaleźć nową rodzinę, cały jego świat miał zawalić się po raz kolejny.

Jedynym rozwiązaniem była adopcja. Biologiczni rodzice zjawili się w sądzie i wyrazili zgodę. Jednak najbardziej wzruszył moment, gdy Gabriel prosił, by nie rozdzielano go z mężczyzną, który był dla niego jak ojciec.

Sędzia wziął pod uwagę wszelkie okoliczności. Każdy miał łzy w oczach, gdy sąd wydał wyrok. Były to łzy szczęścia, Javierowi zezwolono na adopcję Gabriela. I tak mężczyzna niespodziewanie został ojcem. Kto by się spodziewał, że w niepozornej wiosce stanie przed tak wielkim wyzwaniem?!

Javier każdego dnia pomaga chłopcu znaleźć swoje miejsce na ziemi i traktuje go jak własnego syna. W końcu również do Gabriela uśmiechnął się los.